Podróże po przebytej zatorowości płucnej

Unieruchomienie związane z długą podróżą powoduje zwolnienie przepływu krwi w żyłach nóg i uchodzi za umiarkowany czynnik ryzyka zakrzepicy i zatorowości. Podróże dłuższe niż 4-godzinne wiążą się ze zwiększonym ryzykiem zakrzepicy.

Pacjenci po OZP mogą bezpiecznie podróżować, nawet w trakcie leczenia przeciwkrzepliwego. Należy jednak pamiętać o podstawowych zasadach profilaktyki zakrzepicy. 

Przygotowując się do dłuższej podróży, pamiętaj o następujących zasadach:

  • załóż wygodne ubranie, bez tzw. ściągaczy (szczególnie jeśli podróżujesz w ścisku – autobusem czy samolotem w klasie ekonomicznej);
  • w czasie podróży wykonuj ćwiczenia rozciągające i napinające mięśnie łydek: zginanie i prostowanie w stawach skokowych;
  • w każdej godzinie podróży, o ile to możliwe, zrób około 5-minutowy spacer;
  • unikaj odwodnienia, spożywania napojów alkoholowych i tych z zawartością kofeiny;
  • jeśli możesz wybrać miejsce, unikaj siedzenia przy oknie, gdzie możliwość poruszania się jest bardziej ograniczona w porównaniu z miejscem przy przejściu;
  • nie stawiaj bagażu przy nogach, gdyż może to ograniczać ich ruchomość.

Pacjentom z dużym ryzykiem powikłań zakrzepowo-zatorowych, czyli np. osobom otyłym lub z aktywną chorobą nowotworową, zaleca się stosowanie w czasie długotrwałych podróży podkolanówek zapewniających ucisk powyżej kostki na poziomie 15-30 mmHg.

U pacjentów z dużym ryzykiem nawrotu zakrzepicy, u których zakończono leczenie przeciwkrzepliwe, można rozważyć  zastosowanie profilaktyki farmakologicznej, np. podanie dawki heparyny drobnocząsteczkowej podskórnie (zastrzyk w brzuch) na ok. 1 godzinę przed podróżą.