Dimer D (zwany również D-dimerem) jest produktem fizjologicznego rozpuszczania skrzepliny (stabilizowanej fibryny). U chorych z zakrzepicą żylną lub OZP stężenie Dimeru D prawie zawsze jest podwyższone.

Ważne: podwyższone stężenie D-dimeru nie jest dowodem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, ponieważ może mieć również inne przyczyny (nowotwory, urazy, operacje, zapalenie płuc, infekcje, ciąża). Dlatego oznaczenie stężenia D-dimeru jest raczej pomocne w procesie wykluczenia (a nie potwierdzenia) OZP. Innymi słowy, u większości chorych z podejrzeniem OZP, brak podwyższonego stężenia Dimeru D wyklucza zatorowość i pozwala na uniknięcie dalszych badań, w tym np. tomografii komputerowej. Równocześnie podwyższone stężenie Dimeru D nie wystarczy, aby potwierdzić zatorowość. Jest to raczej wskazanie do kontynuacji diagnostyki.

Uwaga: Każdy, nawet prawidłowy, wynik oznaczenia Dimeru D u chorego z podejrzeniem zatorowości powinien być skonsultowany z lekarzem.